Jansen: ‘Als mensen een terugval hebben, bijvoorbeeld een psychose, of een verslaving, dan wil je terug kunnen vallen op de ggz. Maar dat lukt niet altijd. Of je wil een uitzettingsprocedure op gang brengen, maar daarvoor moet je naar de rechter en dat proces duurt veel te lang. In die tussentijd hebben buurtbewoners te maken met overlast en dat is heel vervelend.’
Overigens, benadrukt ze, ‘weten we uit onderzoek dat deze cases bij Housing First niet vaker voorkomen dan bij mensen die niet door ons worden begeleid.’
Kentering in denken
Jansen en haar collega’s kunnen dus niet aan alle knoppen draaien. En ze zou dolgraag willen dat Housing First in Nederland harder groeit dan het nu doet. 'Natuurlijk kom je als je er dagelijks mee bezig bent allerlei hobbels tegen. Maar als ik uitzoom, zie ik dat we écht flink succes hebben geboekt. Dat er bijvoorbeeld in fors wat gemeenten beleid is waarbij mensen die dakloos zijn voorrang gaan krijgen bij woningtoewijzing. Dat er internationaal en nationaal veel aandacht is voor dit onderwerp. Dat er een nationaal actieplan is, dat toch echt tot een kentering heeft geleid in het denken over dakloosheid en het oplossen ervan. Dat het actieplan is ondertekend door bestuurders, ook van alle grote brancheorganisaties.’
Dakloosheid uitbannen
‘Het gaat vooral om de veranderopgave, de systemische verandering waar we als samenleving voor staan.’ Die is vooral belangrijk om dakloosheid uit te bannen, benadrukt Jansen aan het einde van het vraaggesprek. ‘Omdat we beseffen dat het huidige systeem niet meer werkt. Dat zien we op heel veel fronten. Maatschappelijk gezien, en dan gaat het niet alleen over hoe we omgaan met dakloosheid, maar ook hoe we met het kapitalisme allerlei problemen hebben gecreëerd. We moeten gaan nadenken over echte oplossingen.’